ଦିନକୁ ଦିନ ବୃଦ୍ଧି ପାଉଥିବା ବେକାରୀ ସମସ୍ୟା ଦେଶର ଚିନ୍ତା ବଢ଼ାଉଛି । ଏହାର ପରିଣାମ ହେଉଛି ଚାକିରି ଅଭାବରୁ ଭାରତୀୟମାନେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରୁଛନ୍ତି । ଚାକିରି ଅଭାବରୁ ଲୋକଙ୍କ ଉପରେ ବଢୁଥିବା ଋଣ ଭାର ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସମସ୍ୟା ସୃଷ୍ଟି କରୁଛି । ସମସ୍ୟା ଏତେ ଗମ୍ଭୀର ହେଉପଡ଼ିଛି ଯେ ବେକାରୀ ମାତ୍ରାଧିକ ଭାରତୀୟଙ୍କୁ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରିଛି । ସରକାର ନିଜେ ଏହି ସୂଚନା ଦେଇଛନ୍ତି ।
ମାନବସମ୍ବଳର ଉପଯୁକ୍ତ ବିନିଯୋଗ ସହ ପ୍ରମୁଖ କ୍ଷେତ୍ରକୁ ବିକଶିତ କରି ଅଧିକ ନିଯୁକ୍ତି ସୁଯୋଗ ସୃଷ୍ଟି ନିମନ୍ତେ ମଧ୍ୟ ଯୋଜନା କରାଯାଇଥିଲା। ମାତ୍ର ବିଡ଼ମ୍ବନା ହେଉଛି ନିଯୁକ୍ତି ତ ଦୂରର କଥା, ଦେଶର ବେକାରୀ ହାର ଉତ୍କଟ ହେବା ସହ ସମ୍ପ୍ରତି ସର୍ବୋଚ୍ଚସ୍ତରରେ ପହଞ୍ଚିଛି ।
ବିଭିନ୍ନ ରାଷ୍ଟ୍ରାୟତ୍ତ ସଂସ୍ଥାର ଘରୋଇକରଣ, ସର୍ବୋପରି ନିଯୁକ୍ତି ନେଇ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ନୀତି ପ୍ରଣୟନ ନ ହେବା ଦେଶର ବେକାରୀ ହାର ବୃଦ୍ଧି ପଛରେ ପ୍ରମୁଖ କାରଣ ହୋଇଥିବା ବିଶେଷଜ୍ଞମାନେ ମନେ କରୁଛନ୍ତି । ତେବେ ସେଣ୍ଟର ଫର ମନିଟରିଂ ଇଣ୍ଡିଆନ ଇକୋନୋମୀ (ସିଏମ୍ଆଇଇ) ପକ୍ଷରୁ ସଦ୍ୟ ପ୍ରକାଶିତ ରିପୋର୍ଟ ଅନୁସାରେ ଡିସେମ୍ବର ୨୦୨୨ ରେ ବେକାରୀ ହାର ୮.୩୦ ପ୍ରତିଶତକୁ ବୃଦ୍ଧି ପାଇ ଜାନୁଆରୀ ଓ ଫେବୃଆରୀରେ ଯଥାକ୍ରମେ ୭.୧୪ ଏବଂ ୭.୪୫ ପ୍ରତିଶତକୁ ଖସି ଆସିଥିଲା ।
ସହରାଞ୍ଚଳରେ ବେକାରୀ ହାର ୮.୪ ପ୍ରତିଶତ ଥିବା ବେଳେ ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳରେ ୭.୫ ପ୍ରତିଶତ ଥିଲା। ତେବେ ୨୦୨୩ ମାର୍ଚ୍ଚ ମାସରେ ଶ୍ରମ ବଜାରରେ ହ୍ରାସ ଯୋଗୁଁ ବେକାରୀ ହାର ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି । ଯାହାକି ଶ୍ରମଶକ୍ତିର ଅଂଶଗ୍ରହଣ ହାରକୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଭାବିତ କରିଛି ।
ସିଏମ୍ଆଇଇର ପରିଚାଳନା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ମହେଶ ବ୍ୟାସ କହିଛନ୍ତିଯେ ଦେଶର ନିଯୁକ୍ତି ସଂଖ୍ୟା ହ୍ରାସ ପାଇ ୪୦.୯୯ କୋଟିରୁ ୪୦.୭୬ କୋଟିରେ ପହଞ୍ଚିଛି । ଏହି ରିପୋର୍ଟ ଅନୁସାରେ ବେକାରୀ ହାର କ୍ଷେତ୍ରରେ ହରିୟାଣା ଦେଶର ସବୁଠାରୁ ଖରାପ ସ୍ଥିତିରେ ରହିଛି ।
ଏହି ରାଜ୍ୟରେ ବେକାରୀ ହାର ମାର୍ଚ୍ଚରେ ୨୬.୮ ପ୍ରତିଶତ ରହିଛି । ଏହାପଛକୁ ରାଜସ୍ଥାନ ୨୬.୪ ପ୍ରତିଶତ ସହ ଦ୍ଵିତୀୟ ସ୍ଥାନରେ । ଜମ୍ମୁ କାଶ୍ମୀରରେ ବେକାରୀ ହାର ୨୩.୧ ପ୍ରତିଶତ । ସିକ୍କିମରେ ୨୦.୭ ପ୍ରତିଶତ, ବିହାରରେ ୧୭.୬ ପ୍ରତିଶତ ଓ ଝାଡଖଣ୍ଡରେ ୧୭.୫ ପ୍ରତିଶତ ରହିଛି ।
ସାରା ଦେଶରେ ଉତ୍ତରପ୍ରଦେଶ ଓ ଛତିଶଗଡରେ ବେକାରୀ ହାର ସବୁଠୁ କମ୍ । ଏଠାରେ ବେକାରୀ ହାର ମାତ୍ର ୦.୮ ପ୍ରତିଶତ । ଏହି ରିପୋର୍ଟ ଅନୁସାରେ ଦେଶର ହାରାହାରି ବେକାରୀ ହାର ଓ ଅନ୍ୟ ବଡ଼ ରାଜ୍ୟର ବେକାରୀ ହାରଠାରୁ ଓଡ଼ିଶାର ସ୍ଥିତି ଯଥେଷ୍ଟ ଉନ୍ନତ । ଓଡ଼ିଶାରେ ଏହି ହାର ମାତ୍ର ୨.୬% ରହିଥିବା ସିଏମ୍ଆଇଇ ରିପୋର୍ଟରେ ଉଲ୍ଲେଖ ରହିଛି ।