” ଧନରେ ମୁଁ ତ ଚାଲିଗଲି, ତୁ ଏଥର ଖୁସିରେ ରହ । ତୁ ମୋ ସହ ବ୍ରେକଅପ୍ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲୁ, ଆଉ ଆଜି ମୁଁ ଦୁନିଆ ଛାଡି ଚାଲିଗଲି । ଆଜି ମୋ ଆତ୍ମା କାନ୍ଦୁଛି । ମୁଁ ଆଜି ସିନା ମରିଯାଇଛି, ହେଲେ ମୁଁ ତତେ ଭୁଲିପାରୁନି । ତୋ କଥା ବହୁତ୍ ମନେ ପଡୁଛି । କେମିତି ଭୁଲିବି ସେ ଦିନକୁ, ତୁ ସିନା ଭୁଲିଗଲୁ ହେଲେ ମୁଁ ଭୁଲିପାରୁନି । ଆମେ କେତେ ସମୁଦ୍ର ଯାଉଥିଲେ, ଏକାଠି ବସିଥିଲେ ଆଉ ତୁ ମୋ କାନ୍ଧରେ ହାତ ପକେଇଦେଇ କହୁଥାଉ ଧନ, ଆମେ ଜଲଦି ବାହା ହୋଇଯିବା । ପ୍ରତି ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ମତେ ଗାନ୍ଧି ପାର୍କ ବୁଲାଇନେଉ ଆଉ ଘଣ୍ଟା ଘଣ୍ଟା ଧରି ଆମେ କେତେ କଥା ହୁଅନ୍ତି । କହ ତୁ, ମୁଁ ଏସବୁ କେମିତି ଭୁଲିବି । ସେ ସମ୍ରାଟ ପାଖରେ ଗୁପଚୁପ ଖାଇବା ହେଉ କିମ୍ବା ଛକର ଚାଟ । ଆଉ ମନେଅଛି ତୋର, ଯେତେବେଳେ ରିଲାନସ ପାଖରେ ଆମେ ବସି କଫି ପିଉଥିଲେ, ଏସବୁ ମୋର ବହୁତ୍ ମନେ ପଡୁଛି ।”
“ଯେଉଁ ରାସ୍ତାରେ ଆମ ସ୍ମୃତି ଥିଲା, ସେ ରାସ୍ତାରେ ଗଲାବେଳେ ମତେ ଖାଲି ତୋର ମୁହଁ ଦିଶୁଥିଲା । ତୋ ସହ କଥା ହେବାକୁ ବହୁତ୍ ଚେଷ୍ଟା କଲି, ତତେ ବୁଝାଇବାକୁ ବହୁତ୍ ଚେଷ୍ଟା କଲି, ହେଲେ ତୁ ବୁଝିଲୁନି ଆଉ ମୋ ଠାରୁ ଅଲଗା ହେବାକୁ ଚାହିଁଲୁ । ଯେତେବେଳେ ସେ ସ୍ମୃତି ମୋର ମନେ ପଡ଼ୁଥିଲା, ସେତେବେଳେ ମତେ ପାଗଳ କରି ଦେଉଥିଲା । ଆଉ ମତେ ଚାରିଆଡ଼େ ଅନ୍ଧାର ଦିଶୁଥିଲା । ଆଉ କେତେ ସହିଥାନ୍ତି । ମୁଁ ଦୁଇଦିନ ହେଲା କିଛି ବି ଖାଇ ନଥିଲି । ମା ସହ କଥା ହେଲି, ତଥାପି ତୋ କଥା ଭୁଲି ପାରିଲିନି । ଆଉ ଶେଷରେ ମୋର ଶେଷ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲି । ଏବେ ମୁଁ ତ ଚାଲିଗଲି, ତୁ ଭଲରେ ଅଛୁ ନା । ତତେ ପ୍ରେମ କରିଥିଲି ଆଉ ତୋର ଏ ପ୍ରେମ ପାଇଁ ମୁଁ ଜୀବନ ହାରିଲି ।
ଆଜ୍ଞା ହଁ, ଏସିଏସ କଲେଜର +2 ର ଛାତ୍ରୀ ଚାଲିଗଲେ । ହେଲେ ନିଜର ଶେଷ ହାତ ଲେଖା ଚିଠି ଛାଡି ଚାଲିଗଲେ । ଆଉ ଯେଉଁଥିରେ ଲେଖାଯାଇଥିଲା, ଧନ ତୁମେ ଖୁସିରେ ରୁହ । ମୁଁ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ତୁମ ଜୀବନରୁ ଚାଲିଯାଉଛି । ଯଦି ତୁମେ ମୋ ବିନା ଖୁସିରେ ଅଛ, ତାହେଲେ ମୁଁ ବା କାହିଁକି ତୁମ ଜୀବନରେ କଣ୍ଟା ସାଜିବି । ତୁମ ଖୁସିରେ ମୁଁ ଖୁସି, ତୁମକୁ ଆଉ କେବେ ବି ହଇରାଣ କରିବିନି । ମୁଁ ତୁମକୁ ଛାଡି ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଆରପାରିକୁ ଚାଲିଯାଉଛି ।
ଆଉ ଏବେ ଛାତ୍ରୀ ଜଣକ ରହୁଥିବା ହଷ୍ଟେଲରେ କିଛି ଅଜବ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖାଯାଇଛି । କୁହାଯାଉଛି ଯେ ଯେଉଁ କଠୋରୀରେ ଛାତ୍ରୀ ଜଣକ ରହୁଥିଲେ, ଏବେ ସେହି କଠୋରୀରେ ଛାତ୍ରୀଙ୍କ କାନ୍ଦ ସୁଭୂଛି । ରାତି 10 ଟା ପରେ ଛାତ୍ରୀ ଜଣକ ରହୁଥିବା କୋଠାର ସବୁ ଲାଇଟ ଏକାସାଙ୍ଗରେ ବନ୍ଦ ହୋଇ ପୁଣି ଥରେ ଜଳି ଉଠୁଛି । ଯାହାକୁ ଦେଖି ହଷ୍ଟେଲରେ ରହୁଥିବା ଅନ୍ୟ ଯୁବତୀ ମାନେ ଭୟଭୀତ ହୋଇଯାଇଥିଲେ । ତେବେ ଯାହା ସୂଚନା ମିଳିଛି ସେହି ହଷ୍ଟେଲରେ ପୁଣି ଆଉଥରେ ପୂଜାପାଠ କରାଯିବ । କୁଆଡେ ଯୁବତୀଙ୍କ ଆତ୍ମା ସେହି ହଷ୍ଟେଲରେ ଘୁରି ବୁଲୁଛି ।