ପୁରୁଷଙ୍କ ସ୍ପର୍ମକୁ ନେଇ ବୈଜ୍ଞାନିକ କରିଲେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର ଖୁଲାସା!

ଆମେ ସମସ୍ତେ ବାୟୋଲୋଜିରେ ପଢିଛୁକି ଯେତେବେଳେ ପୁରୁଷଙ୍କ ସ୍ପର୍ମ ଓ ମହିଳାଙ୍କ ଏଗ ସହ ମିଳିଥାଏ। ଯାହାପରେ ଏକ ନୂଆ ଜୀବନ ଏହି ଦୁନିଆରେ ଆସିଥାଏ କିନ୍ତୁ ଏହି ପ୍ରକ୍ରିୟା ଶୁଣିବାରେ ଯେତିକି ସହଜ ଲାଗେ, ତାହା ସେତିକି ସହଜ ନୁହେଁ। ବାସ୍ତବରେ କୌଣସି ଜୀବନ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ନୂଆ ଜୀବନ ଆସିବା ଏକ ବହୁତ ଜଟିଳ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଅଟେ। ଯେତିକି ରିସର୍ଚ୍ଚ ହୁଏ ସେତିକି ରହସ୍ୟ ସାମ୍ନାକୁ ଆସେ। ବର୍ତ୍ତମାନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମ ସାମ୍ନାରେ ଯେତିକି ରିସର୍ଚ୍ଚ ହୋଇଛି, ସେଥିରେ କୁହାଯାଇଛିକି ସବୁଠାରୁ ତୀବ୍ର ଓ ସବୁଠାରୁ ଶକ୍ତିଶାଳି ଶୁକ୍ରାଣୁ କୋଟି କୋଟି ଶୁକ୍ରାଣୁକୁ ପଛରେ ଛାଡି ଅଣ୍ଡା ସହିତ ମିଶି ଭୃଣ ତିଆରି ହୁଏ। କିନ୍ତୁ ଏକ ନୂଆ ସନ୍ଧାନ ଦାବି କରିଛିକି ସମସ୍ତ ସ୍ତନଧାରୀ ଜୀବଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଶୁକ୍ରାଣୁ ପ୍ରାୟତଃ ଏଗ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପହଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ଏକ ଦଳ ତିଆରି କରି ଦୌଡିଥାଏ।

ନୂଆ ରିସର୍ଚ୍ଚରେ ଏହା ଦାବି କରାଯାଇଛି:-

ଆମେରିକାର ନର୍ଥ କ୍ୟାରୋଲୀନା ଓ କର୍ନେଲ ୟୁନିଭର୍ସିଟିର ରିସର୍ଚ୍ଚ ଦଳ ଏହା ଦାବି କରିଛି। ଦଳର ଜଣେ ସଦସ୍ୟ କହିଲେକି ଫର୍ଟିଲାଇଜେସନ ପାଖାପାଖି ସମସ୍ତ ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ ଶୁକ୍ରାଣୁକୁ ପ୍ରାୟତଃ ଏକ ଅଣ୍ଡା ଫର୍ଟିଲାଇଜ କରିବା ପାଇଁ ପରସ୍ପର ବିରୁଦ୍ଧରେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ରୂପରେ ଦର୍ଶାନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ଆମେ ରିସର୍ଚ୍ଚ ଯାହା ମାଇକ୍ରୋସ୍କୋପ ସ୍ଲାଇଡ ଓ କିଛି ଲାବୋରେଟରୀରେ ହୋଇଥିଲା, ତାର ରେଜଲ୍ଟ କିଛି ଅଲଗା ଅଟେ।

ରିସର୍ଚ୍ଚ ଦଳର ଏକ ସଦସ୍ୟ ଚିଆଙ୍ଗ କୁଆନ ଟୁଙ୍ଗ କହିଛନ୍ତି, ‘ଏହି ପ୍ରକ୍ରିୟା ଜାଣିବା ପାଇଁ ଆମେ ଲାବୋରେଟୋରୀରେ ଷଣ୍ଢର ଶୁକ୍ରାଣୁ ଉପରେ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରିଛୁ, ଯାହା ପୁରୁଷଙ୍କର ଶୁକ୍ରାଣୁ ସହିତ ମେଳ ଖାଉଛି। ଷଣ୍ଢର ଶୁକ୍ରାଣୁରେ ମଧ୍ୟ ପୁରୁଷର ଶୁକ୍ରାଣୁ ପରି ମୁଣ୍ଡ ଏବଂ ଲାଞ୍ଜ ଅଛି।’

ଏହି ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରି ଚିଆଙ୍ଗ କହିଲେକି, “ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ପୁରୁଷ ଏବଂ ମହିଳାଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସମ୍ପର୍କ ଥାଏ, ସେତେବେଳେ ସେହି ସମୟରେ ପୁରୁଷଙ୍କଠାରେ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଶୁକ୍ରାଣୁ ତିନି କିମ୍ବା ଚାରି ଶୁକ୍ରାଣୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ତୁରନ୍ତ ଡିମ୍ବାଣୁରେ ପହଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କରନ୍ତି।”

ସେ କହନ୍ତିକି ବାସ୍ତବରେ ଶୁକ୍ରାଣୁ ସ୍ତ୍ରୀର ଅଣ୍ଡା ସହିତ ମିଶି ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କରେ ଯାହାକି ଏତେ ସହଜ ନୁହେଁ। ଏହି ରାସ୍ତାରେ ଅନେକ କଠିନତା ଆସେ। ଯେଉଁଥିରେ ଅଧିକାଂଶ ଶୁକ୍ରାଣୁ ଫେମିଲି ରିପ୍ରୋଡକ୍ଟିଭ ପାର୍ଟରେ ଥିବା ତରଳ ପଦାର୍ଥ କାରଣରୁ ରାସ୍ତାରେ ଶେଷ ହୋଇଯାଏ।

ଦଳ ରିସର୍ଚ୍ଚ ପାଇଁ ଷଣ୍ଢର ସ୍ପର୍ମ(ଶୁକ୍ରାଣୁ) ର ଉପଯୋଗ କରିଲେ:-

ରହସ୍ୟର ସମାଧାନ ପାଇଁ ଗବେଷକମାନେ ଷଣ୍ଢର ୧୦କୋଟି ଶୁକ୍ରାଣୁ ପାଇଁ ସିଲିକନ ଟ୍ୟୁବରେ ଇଞ୍ଜେକ୍ଟ କରାଗଲା। ଯେଉଁଥିରେ ସେ ସେମିତି ତରଳ ପଦାର୍ଥ ଭର୍ତ୍ତି କରିଲେ ଯାହା ଗାଈର ଗର୍ଭାଶୟରେ ହୋଇଥାଏ। ଏହାପରେ ସେ ଶୁକ୍ରାଣୁର ପ୍ରବାହ ପାଇଁ ଏକ ସିରିଞ୍ଜ ପମ୍ପ(ବହୁତ କମ ମାତ୍ରାରେ ଚାପ ଦେବା ପାଇଁ ଉପଯୋଗ ହେଉଥିବା ମେସିନ)ର ଉପଯୋଗ କରିଲେ।

ସେ କହିଛନ୍ତିକି ଏହା ପରେ ଆମେ ଦେଖିଲୁ ଯେ ଯେତେବେଳେ ତରଳ ପଦାର୍ଥର ପ୍ରବାହ ନଥିଲା, ସେତେବେଳେ ଶୁକ୍ରାଣୁ ସମୂହରେ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଶୁକ୍ରାଣୁ ତୁଳନାରେ ସିଧା ଲାଇନରେ ଆସୁଥିଲେ। ଯେତେବେଳେ ପ୍ରବାହ ଆରମ୍ଭ ହେଲା, ଶୁକ୍ରାଣୁ ଗୋଷ୍ଠୀ ଉପରକୁ ପହଁରିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ ଯେତେବେଳେ ଏକକ ଶୁକ୍ରାଣୁ ତାହା କରିପାରିଲେ ନାହିଁ। ଯେତେବେଳେ ପ୍ରବାହ ବଢିଲା, ଶୁକ୍ରାଣୁର ଗୋଷ୍ଠୀ ଏକକ ଶୁକ୍ରାଣୁ ଅପେକ୍ଷା ତରଳ ପଦାର୍ଥ ଭଲ ଭାବରେ ଦେଖାଗଲା। ଏହା ସହିତ ଏହି ଏକକ ଶୁକ୍ରାଣୁ ସେମାନଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ଆସୁଥିବା ତରଳ ପଦାର୍ଥରେ ପ୍ରବାହିତ ହୋଇଗଲା।

ରିସର୍ଚ୍ଚ ଦଳ ଦେଲେ ଏହି ତଥ୍ୟ:-

ଏହି ସମସ୍ତ ସ୍ଥିତିରେ ଗୋଟିଏ ଏମିତି ସ୍ପର୍ମ ନଥିଲା ଯାହାକି ଏକଲା ଆଗକୁ ବଢୁଥିଲା। ଯେତେବେଳେ ଶୁକ୍ରାଣୁର ସମୂହ ବହୁତ ତୀବ୍ର ଭାବରେ ବହୁଥିଲା। ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ସ୍ପର୍ମ ମଝିରେ ମଝିରେ ସମୂହର ଅଂଶ ତିଆରି କରୁଥିଲେ ଓ ପୁଣି ଅଲଗା ହୋଇଯାଉଥିଲେ। ଏହି ପ୍ରକ୍ରିୟା ଠିକ ସେମିତି ଦେଖାଯାଉଥିଲା ସେମିତି କୌଣସି ସାଇକେଲ ରେସରେ ସାଇକିଲିଷ୍ଟ ଏକ ଫିଲ୍ଡରେ ପରସ୍ପର ପାଖାପାଖି ଦୌଡନ୍ତି ଯାହାଫଳରେ ସେମାନଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ଆସୁଥିବା ପବନ ତାଙ୍କୁ କମ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି କରିବ।

ଚିଆଙ୍ଗ କହିଲେକି, “ଆମେ ଏହି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ ବୁଝିପାରିବା ଯେଉଁଥିରେ ବୋଧହୁଏ ଶୁକ୍ରାଣୁ ଏହି ପ୍ରଣାଳୀ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ଯାହାଦ୍ଵାରା କେତେକ ଶୁକ୍ରାଣୁ ମହିଳା ଅଣ୍ଡାରେ ପହଞ୍ଚି ପାରିବେ। କାରଣ ଏହା ବିନା ବୋଧହୁଏ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସି ଶୁକ୍ରାଣୁ ଗର୍ଭାଶୟର ତରଳ ପଦାର୍ଥ ସାମ୍ନାରେ ବଞ୍ଚିପାରିବ ନାହିଁ।”

ଶୁକ୍ରାଣୁ ଏବଂ ସମୂହ ୟୋନୀ ପ ଗର୍ଭାଶୟର ଗାଢ ଓ ତରଳ ପଦାର୍ଥ ଦେଇ ଯିବାରେ ଶୁକ୍ରାଣୁ ଗୋଷ୍ଠୀ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି। ଏହି ଶୁକ୍ରାଣୁ ପାଇଁ ବାଟ ତିଆରି କରିବା ପାଇଁ ସେମାନେ ଏହି ତରଳ ପଦାର୍ଥକୁ ବିଭିନ୍ନ ଦିଗରେ ବିସ୍ତାର କରନ୍ତି।

ଚିୟାଙ୍ଗ କହିଲେକି ଆମର ରିସର୍ଚ୍ଚ ଇନଫର୍ଟିଲିଟିର ସେହି ମାମଲାର ଚିକିତ୍ସା ସନ୍ଧାନରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ, ଯେଉଁ କାରଣରୁ ଜଣାପଡେ ନାହିଁ। ଏହା ସହିତ ଭବିଷ୍ୟତରେ ବିଟ୍ରୋ ଫର୍ଟିଲାଇଜେଶନ ଓ ଫର୍ଟିଲାଇଜେଶନର ଅନ୍ୟ ଚିକିତ୍ସାରେ ଭଲ ଶୁକ୍ରାଣୁର ଚୟନରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ।