ପିଣ୍ଟୁ ନନ୍ଦ ଅସୁସ୍ଥ ହେବା ପରେ ସେ ଲିଭର ସିରୋସିସ ରୋଗରେ ଆ-କ୍ରାନ୍ତ ଥିବା ଜଣାପଡିଲା । ଏହାପରେ ପିଣ୍ଟୁ ନନ୍ଦ ଭୁବନେଶ୍ବରର ଏକ ଘରୋଇ ହସ୍ପିଟାଲରେ ଭର୍ତ୍ତି ହେଲେ ଓ ସେଠାରେ ତାଙ୍କର ପ୍ରାଥମିକ ଚିକିତ୍ସା ଚାଲିଲା । ତା’ପରେ ଦିଲ୍ଲୀରେ ଲିଭର ଟ୍ରାନ୍ସପ୍ଳାଣ୍ଟ ପାଇଁ ପିଣ୍ଟୁଙ୍କୁ ଲକ୍ଷାଧିକ ଟଙ୍କା ଆବଶ୍ୟକ ହେଲା । ଅର୍ଥ ଯୋଗାଡ ହେଲା ଓ ପିଣ୍ଟୁ ଦିଲ୍ଲୀ ଗଲେ । ସେଠାରେ ତାଙ୍କର ଚିକିତ୍ସା କରୁଥିବା ଡାକ୍ତର ଜଣେ ଓଡିଆ ଥିଲେ ।
ଲିଭର ଡ଼ୋନେଟ କଲେ ଦାନ କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର ମୃ-ତ୍ୟୁ ହେବନାହିଁ ବୋଲି ଡାକ୍ତର ବୁଝାଇ ଦେଇଥିଲେ । ଲିଭର ଏକ ଝିଟିପିଟିର ଲାଞ୍ଜ ଭଳି ଏହା ୬୫% ଦାନ କରିବା ପରେ ମଧ୍ୟ ପୁଣି ଥରେ କଅଁଳି ଉଠିବ ବୋଲି କହିଥିଲେ । ଲିଭର ଡ଼ୋନେଟ କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ବଞ୍ଚିବାର ଆଶା ୯୯.୫ ଭାଗ ଅଧିକ ଥାଏ ।
ଏମିତି କିଛି ଡାକ୍ତର ଭଲରେ ବୁଝାଇଥିବା ବେଳେ ପିଣ୍ଟୁଙ୍କ ପାଇଁ କିନ୍ତୁ ଯୋଗାଡ ହୋଇପାରିଲା ନାହିଁ ଲିଭର । ବିଶେଷ ସୂତ୍ରରୁ ମିଳିଥିବା ସୂଚନା ଅନୁସାରେ ପିଣ୍ଟୁ ନନ୍ଦଙ୍କ ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ଯାହା ବି ଆର୍ଥିକ ସହାୟତା ଦରକାର ଥିଲା ତାହା ହୁଏତ ଯୋଗାଡ ହୋଇ ଯାଇଥାନ୍ତା ।
କିନ୍ତୁ ପିଣ୍ଟୁଙ୍କୁ ଯଦି ଲିଭର ମିଳି ଯାଇଥାନ୍ତା ତେବେ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ କଣ କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କା ଦରକାର ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ତାହ ଯୋଗାଡ କରା ଯାଇଥାନ୍ତା । ହେଲେ ସବୁଠୁ ଦୁଃଖର କଥା ହେଉଛି ପିଣ୍ଟୁଙ୍କୁ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ଲିଭର ଡୋନର ମିଳିଲେ ନାହିଁ ବା ଲିଭର ଯୋଗାଡ ହୋଇପାରିଲା ନାହିଁ ।
ଭୁବନେଶ୍ବରରୁ ଦିଲ୍ଲୀ ଆଉ ଦିଲ୍ଲୀରୁ ହାଇଦ୍ରାବାଦ ଏମିତି ସମୟ ପରେ ସମୟ ଗଡ଼ି ଚାଲିଲା ଆଉ ପିଣ୍ଟୁଙ୍କ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଗୁରୁ-ତର ହୋଇ ଚାଲିଲା । ତଥାପି ଏହାରି ଭିତରେ ମିଳିପାରିଲା ନାହିଁ ଲିଭର । ପିଣ୍ଟୁଙ୍କୁ ଲିଭର ଡ଼ୋନେଟ କରିବା ପାଇଁ ଦିଲ୍ଲୀ ଡାକ୍ତର କହି ସାରିଥିଲେ କି ଲିଭର ଦାନ କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଜୀବନ ପ୍ରତି ବିଶେଷ ବି-ପଦ ନଥାଏ ।
ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ବଞ୍ଚିବାର ଆଶା ୯୯ ଭାଗରୁ ଅଧିକ ରହିଥାଏ । ଏହା ସତ୍ତ୍ୱେ ମଧ୍ୟ ପିଣ୍ଟୁ ନନ୍ଦଙ୍କ ପାଇଁ ଲିଭର ମିଳିପାରିଲା ନାହିଁ । ସତରେ ପିଣ୍ଟୁଙ୍କ ପାଇଁ ଲିଭର ଯୋଗାଡ ହୋଇ ପାରିଥାନ୍ତା କି ନାହିଁ ଏନେଇ ଏବେ ସମସ୍ତଙ୍କ ମନରେ ପ୍ରଶ୍ନ । କାରଣ ପିଣ୍ଟୁଙ୍କ ପାଇଁ ଟଙ୍କା ଠାରୁ ସବୁଠୁ ବଡ ପ୍ରତିବ-ନ୍ଧକ ସାଜିଥିଲା ଲିଭର ।