ଜନ୍ମ ଏବଂ ମୃ-ତ୍ୟୁ କାହା ହାତରେ ନଥାଏ, ଭଗବାନଙ୍କ ଇଚ୍ଛାରେ ହିଁ ସବୁକିଛି ହୁଏ କାହାକୁ କେଉଁ ସମୟରେ ଏହି ଦୁନିଆକୁ ଆଣିବେ କାହାକୁ ଏହି ଦୁନିଆରୁ କେତେବେଳେ ନେବେ ତାହା କେବଳ ତାଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଅନୁସାରେ ହିଁ ହୋଇଥାଏ।
ଯେତେବେଳେ ଘରକୁ ଏକ କୁନି ଛୁଆଟି ଜନ୍ମ ନେଇ ଆସେ ଘରର ସମସ୍ତେ ବହୁତ ଖୁସି ଥାଆନ୍ତି ଆଉ ଯେତେବେଳେ ସେ ଦୁନିଆ ଛାଡି ଯାଏ ସେତିକି ଦୁଃ-ଖ ମଧ୍ୟ ଲାଗେ, ହେଲେ ଯେଉଁ ବୟସରେ ଲୋକମାନେ ତାର ମୃ-ତ୍ୟୁ କଥା ଭାବି ବି ନଥାଆନ୍ତି ସେହି ବୟସରେ ସେ ଏହି ଦୁନିଆ ଛାଡି ଚାଲିଗଲେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକଙ୍କ ମନରେ ଏହା ପାଇଁ ଦୁଃଖ ଆସିଯାଏ।
ଘରର ବଡ ପୁଅ ବହୁତ ପରିଶ୍ରମ କରି ପାଠ ପଢ଼ି ଶିକ୍ଷକ ଚାକିରି ଖଣ୍ଡେ ପାଇଥିଲେ, ଆଗକୁ ଆହୁରି ବଡ ସ୍ୱପ୍ନ ଥିଲା ଭୁବନେଶ୍ବରରେ ରହି ସିଭିଲ୍ ସର୍ଭିସ ପାଇଁ ନିଜକ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରୁଥିଲେ ସେ। ଏହିଭଳି ଏକ ପୁଅ ହରାଇ ପରିବାର ସର୍ବସ୍ୱାନ୍ତ ହୋଇ ପଡିଛି।
ଏହିଭଳି ଏକ ପୁଅକୁ ପାଇ ପୁରା ଗାଁ ଗର୍ବ କରୁଥିଲା, ବଡ ଦିନ ଛୁଟିରେ ଗାଁ କୁ ବୁଲି ଆସିଥିଲେ ସରୋଜ ଗାଁର ସେ ଥିଲେ ସରୋଜ ସାର୍, ଗାଁର ବହୁତ ପିଲାଙ୍କୁ ସେ ପାଠ ପଢ଼ାଇଛନ୍ତି ଆଉ ଗାଁରେ ଥିବା ବେଳେ କଚିଙ୍ଗ୍ କ୍ଲାସ୍ ଖୋଲି ଅନେକ ପିଲାଙ୍କୁ ପାଠ ପଢ଼ାଇଥିଲେ।
ବଡଦିନ ଛୁଟିରେ ଘରକୁ ବୁଲିବାକୁ ଆସିଥିଲେ, ଏତେ ଦିନ ପରେ ଗାଁ କୁ ଆସି ଥିବାରୁ ଗାଁର ପିଲାମାନେ ତାଙ୍କୁ ଡାକିଥିଲେ ପିକନିକ୍ କରିବା ପାଇଁ।
କେଉଁ ଖରାପ ସମୟରେ ସେ ଘରୁ ଗୋଡ କାଢ଼ିଥିଲେ କେଜାଣି ଛାତ୍ରଙ୍କ ଜୀବନ ବଞ୍ଚାଇବାକୁ ଯାଇ ନିଜ ଜୀବନକୁ ସେ ହରାଇ ଦେଲେ। ସରୋଜଙ୍କ ବାପା, ମାଆ, ଘର ଲୋକ ଏବଂ ଗାଁର କେତେ ଯେ ସ୍ୱପ୍ନ ଜଳି ଯାଇଛି ତାଙ୍କ ଜୂଇ ନିଆଁରେ ତାହା ଠିକ୍ ନାହିଁ। ଛାତ୍ରକୁ ସିନା ବଞ୍ଚାଇ ଦେଲେ ହେଲେ ନିଜ ଜୀବନକୁ ବଞ୍ଚାଇ ପାରିଲେନି ସେହି ପାଣିର ସୁଅରୁ।
ନଦୀରେ ଜଣେ ଛାତ୍ର ହଠାତ୍ ବୁଡିଯିବାର ପାଣିକୁ ଡିଆଇ ମାରି ଦେଇଥିଲେ ସରୋଜ ଛାତ୍ର କୁ ତ ଯେମିତି ସେମିତି ବଞ୍ଚାଇ ଦେଲେ ହେଲେ ନିଜ ଜୀବନକୁ ବଞ୍ଚାଇ ପାରି ନଥିଲେ। ଘରର ବଡ ପୁଅ ଏବଂ ଏକ ମାତ୍ର ରୋଜଗାରିଆ ମଣିଷକୁ ହରାଇ ପରିବାର ପୂରା ପୂରି ଭାଙ୍ଗି ପଡିଛି
ମାଆ ତ ନିଜର ପୁଅର ମୃ-ତ୍ୟୁ କୁ ଏତେ ସହଜରେ ଗ୍ରହଣ କରି ପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି, ସମୟ ସମୟରେ ଚେ-ତା ଶୂନ୍ୟ ମଧ୍ୟ ହୋଇ ଯାଉଛନ୍ତି ପରିବାରର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ଏବଂ ଗାଁ ଲୋକ ଏପରି ଏକ ସୁନା ପୁଅକୁ ହରାଇ ଭାଙ୍ଗି ପଡିଛନ୍ତି।