୧୫ ଫେବୃୟାରୀ ୧୯୪୨ରେ ସିଙ୍ଗାପୁର ଉପରେ ଜାପାନ କବ୍ଜା କରେ । ୪୦ ହଜାର ଭାରତୀୟ ଯବାନଙ୍କୁ ଯୁଦ୍ଧ ବନ୍ଦୀ କରାଯାଏ । ସେମାନଙ୍କୁ ଆଜାଦ ହିନ୍ଦ ଫୌଜରେ ଭର୍ତ୍ତି ହେବା ପାଇଁ ଅପ୍ସନ ଦିଆଯାଏ । ୩୦ ହଜାର ଯବାନ ଆଜାଦ ହିନ୍ଦ ଫୌଜରରେ ସାମିଲ ହୁଅନ୍ତି । ବାକି ୧୦ ହଜାର ଯବାନଙ୍କୁ ମାତ୍ସୁଇ ମାରୁ ନାମକ ଏକ ଜାହାଜରେ ଭର୍ତ୍ତି କରି ନ୍ୟୁ ଗିନି, ନ୍ୟୁ ବ୍ରିଟେନ୍ ଭଳି ପ୍ରଶାନ୍ତ ମହାସାଗରୀୟ ଦ୍ୱିପପୁଞ୍ଜକୁ ପଠାଗଲା । ଯେଉଁଠାରେ ଜାପାନର କନଷ୍ଟ୍ରକ୍ସନ କମ୍ପାନୀ ତିଆରି ହୋଇଥିଲା । ୧୯୪୪ ମସିହାରେ ଟାଇମ୍ସ ଅଫ ଇଣ୍ଡିଆର ଏକ ରିପୋର୍ଟ ମୁତାବକ ଯେଉଁ ଜାହାଜରେ ୧୦ ହଜାର ଭାରତୀୟ ସେନାଙ୍କୁ ଭର୍ତ୍ତି କରାଯାଇଥିଲା । ତାହାର କିଛି ଭିନ୍ନ ନାମ ଥିଲା । ‘ଦ ହିଲ’ ସିପ୍ ବା ନର୍କର ଜାହାଜ ବୋଲି ଜଣାଯାଏ ।
ସିଙ୍ଗାପୁରରୁ ଗିନିର ଯାତ୍ରା ଥିଲା ୫୬ ଦିନର । ଛୋଟିଆ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ ସମସ୍ତ ଭାରତୀୟ ଯବାନଙ୍କୁ ଭର୍ତ୍ତି କରି ଦିଆଯାଇଥିଲା । ଯେଉଁଠାରେ କେବଳ ୧ରୁ ୮ ଜଣ ଲୋକ ଶୋଇବା ପାଇଁ ଉଦ୍ଧିଷ୍ଟ ସ୍ଥାନ ରହିଥିଲା । ବାକି ସମସ୍ତ ଲୋକେ ଦିନ ତମାମ ଠିଆ ହୋଇ ରହୁଥିଲେ । ପିଇବା ପାଇଁ ପାଣି ମାଗିଲେ ଜାପାନୀ ଅଧିକାରୀ କହୁଥିଲେ, ତୁମ ପାଇଁ ପାଣି ଏବଂ ପବନ ଏଠି ନିଷେଧ । ୨୪ ଘଣ୍ଟାରେ କେବଳ କପେ ପାଣି ଦିଆଯାଉଥିଲା ।
ବିକଳରେ ବନ୍ଦୀ ଯବାନ ସମୁଦ୍ରର ଲୁଣିଆ ପାଣିକୁ ପିଇ ଶୋଷ ମେଣ୍ଟାଉଥିଲେ । ତେବେ ଏତିକିରେ ସରିଯାଇ ନଥିଲା ଜାପାନୀଙ୍କ ବର୍ବରତା । ପ୍ରତିଦିନ ଜଣେ ଜାପାନୀ ମେଡିକାଲ ଅଫିସର ଇଣ୍ଡିଆନ୍ କମ୍ପାଉଣ୍ଡକୁ ଆସୁଥିଲେ । ସେଠାରେ ଥିବା ସୁସ୍ଥ ସବଳ ଲୋକକୁ ପ୍ରଥମେ ଚୟନ କରୁଥିଲେ ଏବଂ ସାଥିରେ ନେଇଯାଉଥିଲେ । ଯେଉଁ ଭାରତୀୟ ଯବାନକୁ ସାଥିରେ ନେଇଯାଉଥିଲେ, ତାଙ୍କୁ ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁନଥିଲା । କିମ୍ବା କିଛି ଖୋଜ ଖବର ବି ଉକ୍ତ ଯବାନ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ମିଳୁନଥିଲା ।
ଜାଟ ରେଜିମେଣ୍ଟର ଜଣେ ଅଫିସର କହିବା ମୁତାବକ ଭାରତୀୟ ଯବାନଙ୍କ ହାର୍ଟ ଏବଂ କିଡନୀକୁ କାଢି ନିଆଯିବା ପରେ ଶରୀରକୁ ଟିକି ଟିକି କରି କଟାଯାଉଥିଲା । ଆଉ ସେହି ମାସଂକୁ ଜାପାନୀ ସୌନିକ ଖାଉଥିଲେ । ବିଭଂକ କ୍ୟାମ୍ପର ୧୯ ଜଣ ଭାରତୀୟ ଯବାନଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରି ଜାପାନୀ ସେନା ଖାଇଦେଇଥିବାର ସୂଚନା ରହିଛି । ଭାରତୀୟ ଯବାନଙ୍କ ମାଂସକୁ କଞ୍ଚା ଖାଇବା ସହ ଶୁଖାଇକି ମଧ୍ୟ ରଖୁଥିଲେ । କାରଣ ଉକ୍ତ ମାଂସକୁ ବିଫ୍ ଭଳି ଖାଦ୍ୟରେ ବ୍ୟବହାର କରୁଥିଲେ କ୍ରୁର ଜାପାନୀ ଆର୍ମି ।