ଲୋକ ନିଜ ଜୀବନରେ ଏକ ଭଲ ସଫଳତା ହାସିଲ କରିବା ପାଇଁ ଲଗାତାର ପ୍ରୟାସ କରିଥାଏ। ଯେତେବେଳେ ଅନେକ ନିଜ ଜୀବନରେ ସଫଳ ହୋଇଯାନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ସମସ୍ତେ ତାଙ୍କର ସଫଳତାକୁ ଦେଖନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଲୋକ ଏହି ସଫଳତା ପଛରେ ପରିଶ୍ରମ ଓ ତ୍ୟାଗକୁ ଦେଖନ୍ତି ନାହିଁ। ଯାହାକି ତାଙ୍କର ପରିବାର ଲୋକ ଓ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି କରିଥାନ୍ତି। ଯେମିତିକି ଆମେ ସମସ୍ତେ ଜାଣିଛୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବର୍ଷ ଅନେକ ପିଲା ୟୁପିଏସସି ପରୀକ୍ଷା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୁଅନ୍ତି କିନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ଏଥିରେ ସଫଳତା ମିଳିନଥାଏ।
କିଛି ଛାତ୍ର ଏମିତି ମଧ୍ୟ ଥାଆନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ ନିଜ ଜୀବନରେ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରନ୍ତି। ଯେଉଁ ପ୍ରକାର ପରିସ୍ଥିତି ଆସୁନା କାହିଁକି, ସେ ସେହି ସ୍ଥିତି ଆଗରେ ହାର ମାନନ୍ତି ନାହିଁ। ଓ ଲଗାତାର ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି। ଓ ସେ ଦେଶର ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ ପରୀକ୍ଷା ଦେଇ ମଧ୍ୟ ପାସ ହୋଇଯାନ୍ତି। ଆଜି ଆମେ ଆପଣଙ୍କୁ ଏହି ଲେଖା ମାଧ୍ୟମରେ ୟୁପିଏସସିର କଠିନ ପରୀକ୍ଷା ପାସ କରିଥିବା ଏକ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର କାହାଣୀ କହିବାକୁ ଯାଉଛୁ, ଯାହାକୁ ପଢ଼ିବା ପରେ ଆପଣଙ୍କ ଆଖି ମଧ୍ୟ ଖୋଲିଯିବ।
ଆଜି ଆମେ ଆପଣଙ୍କୁ ଯେଉଁ କାହାଣୀ ବିଷୟରେ କହିବାକୁ ଯାଉଛୁ, ତାହା ଝାଡ଼ଖଣ୍ଡ କ୍ୟାଡ଼ରର ଆଇପିଏସ ଅଧିକାରୀ ଇନ୍ଦ୍ରଜିତ ମାହଥାଙ୍କର ଅଟେ। ଇନ୍ଦ୍ରଜିତଙ୍କ ପିଲାବେଳ ବହୁତ ଗରିବୀ ମଧ୍ୟରେ ବିତିଛି। ତାଙ୍କର ଜନ୍ମ ଝାଡଖଣ୍ଡର ବୋକାରୋ ଜିଲ୍ଲାର ଏକ ଛୋଟ ଗାଆଁରେ ହୋଇଥିଲା। ସେ ବହୁତ ଗରିବ ପରିବାରରୁ ସମ୍ପର୍କ ରଖନ୍ତି। ଇନ୍ଦ୍ରଜିତଙ୍କ ପରିବାର କେତେ ଗରିବ ଥିଲେ, ଆପଣ ଏହି କଥାରୁ ଜାଣିପାରୁଥିବେ। ତାଙ୍କର ମାଟି ଘର ବର୍ଷା ଦିନେ ରହିବା ଭଳି ହୋଇନଥାଏ। କେବଳ ଏତିକି ନୁହେଁ ତାଙ୍କ ଘରର କାନ୍ଥ ଭିତରେ କଣା ହୋଇଯାଇଥିଲା।
ଇନ୍ଦ୍ରଜିତ ନିଜର ପିଲାଦିନକୁ ମନେ ପକାଇ ଗୋଟିଏ ଇଣ୍ଟରଭ୍ୟୁ ସମୟରେ ଏହା କହିଥିଲେକି ଆମ ଘରର ସ୍ଥିତି ଏମିତି ହୋଇଯାଇଥିଲା ସେଥିରେ ରହି ହେବ ନାହିଁ, ସେଥିପାଇଁ ତାଙ୍କ ମା ଓ ଭଉଣୀ ନିଜ ମାମୁଙ୍କ ଘରକୁ ଯାଇ ରହିବାକୁ ପଡୁଥିଲା। ସେ ନିଜର ପିତାଙ୍କ ପାଖରେ ରହୁଥିଲେ। ଯେତେବେଳେ ଇନ୍ଦ୍ରଜିତ ପଞ୍ଚମ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢୁଥିଲେ, ତାଙ୍କର ସ୍କୁଲ ଏଠାରେ ଥିଲା, ସେଥିପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ଏଠାରେ ରହିବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା।
ଇନ୍ଦ୍ରଜିତ କହିଲେକି ଯେତେବେଳେ ତାଙ୍କର ଘର ରିପେୟାର ହେଉଥିଲା, ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କର ପିତା କେବଳ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ କାମରେ ରଖିଥିଲେ। ଇନ୍ଦ୍ରଜିତ କୁହନ୍ତିକି ତାଙ୍କର ପିତା ଓ ସେ ମିଶି ନିଜର ଘରକୁ ଠିକ କରିଥିଲେ। ତାଙ୍କର ଆର୍ଥିକ ସ୍ଥିତି ବହୁତ ଖରାପ ଥିଲା ଓ ତାଙ୍କ ନିକଟରେ ନୂଆ ବହି କିଣିବା ପାଇଁ ପଇସା ନଥିଲା।
ଇନ୍ଦ୍ରଜିତ କହିଛନ୍ତିକି ୟୁପିଏସସି କ’ଣ ସେ ବିଷୟରେ ତାଙ୍କର କୌଣସି ଧାରଣା ନଥିଲା। ଯେତେବେଳେ ସେ ତାଙ୍କର ଶିକ୍ଷକଙ୍କୁ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିଥିଲେ ଯେ ଜିଲ୍ଲାର ମାଲିକ କିଏ? ଏହା ଉପରେ ତାଙ୍କ ଶିକ୍ଷକ ତାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ ଯେ ଏକ ଡିଏମ୍ ଅଛି। ସେତେବେଳେ ଏହା କ’ଣ ଥିଲା, ଇନ୍ଦ୍ରଜିତ୍ ଆଇଏଏସ୍ ହେବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ। ପରିବାରର ଆର୍ଥିକ ଅବସ୍ଥା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଖରାପ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ପିତା ମଧ୍ୟ ଚାହୁଁଥିଲେକି ତାଙ୍କ ପୁଅ ଭଲ ପଢ଼ନ୍ତୁ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଜୀବନରେ ଏକ ବଡ଼ ସ୍ଥାନ ହାସଲ କରନ୍ତୁ।
ଯେତେବେଳେ ଇନ୍ଦ୍ରଜିତ ଆଗକୁ ପଡିବା ପାଇଁ ବାହାରକୁ ଗଲେ ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କୁ ପଇସାର ଆବଶ୍ୟକତା ହେଲା, ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ପିତା ନିଜର ଜମି ବିକ୍ରି କରିଦେଲେ। ଇନ୍ଦ୍ରଜିତ କହିଲେ ଥରେ ତାଙ୍କର ପିତା କହିଥିଲେକି “ପୁଅ ତୁ ଭଲ ସେ ପଢ଼, ତୋ ପାଇଁ ଜମି କଣ ଆବଶ୍ୟକ ପଡିଲେ କିଡନୀ ବିକ୍ରି କରିଦେବି”। ଇନ୍ଦ୍ରଜିତ ମଧ୍ୟ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରି ୟୁପିଏସସି ପରୀକ୍ଷା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତି କରିଲେ। ଇନ୍ଦ୍ରଜିତକୁ ୨୦୦୮ ମସିହାରେ ୟୁପିଏସସି ପରୀକ୍ଷାରେ ୧୧୧ ରେଙ୍କ ମିଳିଥିଲା। ଇନ୍ଦ୍ରଜିତଙ୍କୁ ସ୍ବପ୍ନ ଆସିଥିଲାକି ସେ ଆଇପିଏସ ଅଧିକାରୀ ହୁଅନ୍ତୁ, ତାଙ୍କୁ ଯେତେବେଳେ ଝାଡଖଣ୍ଡ କ୍ୟାଡ଼ର ମିଳିଲା ସେତେବେଳେ ସେ ନିଜର ଜନ୍ମଭୂମିକୁ ନିଜର କର୍ମଭୂମି କରିବାରେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲେ।