ପ୍ରତ୍ୟେକ ପିତାମାତାଙ୍କ ସ୍ୱପ୍ନ ଥାଏ ଯେ ସେମାନଙ୍କର ପିଲାମାନେ ଏକ ଭଲ ଚାକିରୀ କରନ୍ତୁ ଏବଂ ଇଞ୍ଜିନିୟର ହୁଅନ୍ତୁ। ଏଥିପାଇଁ ପିତାମାତାମାନେ ସେମାନଙ୍କର କଷ୍ଟ ଉପାର୍ଜିତ ପୁଞ୍ଜି ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବାକୁ କୁଣ୍ଠାବୋଧ କରନ୍ତି ନାହିଁ। ସେମାନେ ଭାବନ୍ତି ଯେ ପିଲାଟି ଇଞ୍ଜିନିୟର ହେବା ପରେ ତାଙ୍କ ଲାଇଫ ସେଟ ହୋଇଯିବ। ତଥାପି, ଆଜିର ଯୁବକମାନେ ସେପରି ଚିନ୍ତା କରୁନାହାଁନ୍ତି।
ନୂତନ ପିଢ଼ିର ଯୁବକମାନେ 9 ରୁ 5 ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କାମ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି ନାହିଁ। ସେମାନେ କିଛି ନୂଆ କରିବାକୁ ଚାହାଁନ୍ତି, ଯେଉଁଥିପାଇଁ ସେମାନେ ରିସ୍କ ନେବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ରୁହନ୍ତି। ସୋନିପାଟର ଦୁଇ ସାଙ୍ଗଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସମାନ କାର୍ଯ୍ୟ କରାଯାଇଥିଲା, ଯିଏ ଏକ ଭଲ କମ୍ପାନୀରେ ଇଞ୍ଜିନିୟର ଚାକିରି ଛାଡି ବିରିୟାନି ବିକ୍ରୟ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ। ଏବେ ଜାଣନ୍ତୁ ସେ କେଉଁ ଅବସ୍ଥାରେ ଅଛନ୍ତି।
ପସନ୍ଦ ଆସୁ ନଥିଲା ଚାକିରୀ:-
ରାସ୍ତାରେ ବିରିୟାନି ବିକ୍ରୟ କରୁଥିବା ରୋହିତ ଏବଂ ସଚିନ୍ ପରସ୍ପର ବନ୍ଧୁ ଅଟନ୍ତି। ଉଭୟ ସଚିନ୍ ଏବଂ ରୋହିତଙ୍କ ପରିବାରର ସ୍ୱପ୍ନ ଥିଲା ବଡ଼ହେଲେ ପୁଅ ଇଞ୍ଜିନିୟର ହେବ। ଏହି କାରଣରୁ, ଉଭୟଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ପିତାମାତା ମଧ୍ୟ ଇଞ୍ଜିନିୟରିଂ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିଲେ। ସଚିନଙ୍କର ବି.ଟେକ୍ ଏବଂ ରୋହିତଙ୍କର ଏକ ପଲିଟେକ୍ନିକ୍ ଡିଗ୍ରୀ ଥିଲା । ଦୁହେଁ ଏକ ବଡ କମ୍ପାନୀରେ ଚାକିରି ମଧ୍ୟ ପାଇଥିଲେ।
ଏହା ଏକ ଭିନ୍ନ କଥା ଯେ ଉଭୟ ସେମାନଙ୍କର 9 ରୁ 5 ଚାକିରି ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି ନାହିଁ। ଚାକିରିରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିବା ଉଭୟ ସାଙ୍ଗମାନେ କିଛି ନୂଆ କରିବାକୁ ଚିନ୍ତା କରୁଥିଲେ। ତେବେ ଦୁହେଁ କ’ଣ କରିବେ ସେ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରିନଥିଲେ। ତଥାପି, ତାଙ୍କୁ ଏହି ଚାକିରିରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବାର ଥିଲା। ଏଭଳି ପରିସ୍ଥିତିରେ ଦୁହେଁ ଏକ ନୂତନ ବ୍ୟବସାୟରେ ହାତ ଦେବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ।
ଖାଦ୍ୟ ବ୍ୟବସାୟ କରିବାକୁ ନେଲେ ନିଷ୍ପତି:-
ସଚିନ ଏବଂ ରୋହିତ କହିଛନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ଖାଦ୍ୟ ବ୍ୟବସାୟରେ ଭାଗ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା କରିବାକୁ ଚିନ୍ତା କରିଥିଲେ। ଏହାର କାରଣ ହେଉଛି ଖାଦ୍ୟ ବ୍ୟବସାୟର ଦ୍ରୁତ ଅଭିବୃଦ୍ଧି ଘଟୁଛି। ଏହା ପରେ କ’ଣ ବିକ୍ରୟ କରାଯିବ ଏବଂ କେଉଁଠାରେ ବିକ୍ରୟ କରାଯିବ ତାହା ଏକ ପ୍ରଶ୍ନ ଥିଲା। ଉଭୟଙ୍କ ପରାମର୍ଶ ପରେ ଭେଜ୍ ବିରିୟାନି ବିକ୍ରୟ କରିବାକୁ ସ୍ଥିର କଲେ। ବିରିୟାନିର ଚାହିଦା ବହୁତ ଅଧିକ, ତେଣୁ ସେ ଏହାକୁ ବିକ୍ରୟ କରିବାକୁ ମନସ୍ଥ କରିଥିଲେ।
ଏହା ପରେ ସେ ନିଜେ ସୋନିପାଟରେ ଭେଜ୍ ବିରିୟାନି ବିକ୍ରୟ କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ। ସେ ଏହି କାର୍ଟକୁ ସୋନେପାଟର ପୋସ୍ ଅଞ୍ଚଳରେ ରଖିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ। କିଛି ଅସୁବିଧା ପରେ ଦୁହେଁ ଏହି ବ୍ୟବସାୟରେ ସଫଳତା ପାଇବା ଆରମ୍ଭ କଲେ। ଏହା ଉଭୟ ବନ୍ଧୁଙ୍କୁ ଅଧିକ ଉତ୍ସାହିତ କରିଥିଲା ଏବଂ ଭେଜ ବିରିୟାନୀର ବ୍ୟବସାୟ କରିବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ।
ଚାକିରି ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ହେଉଛି ରୋଜଗାର:-
ସଚିନ ଏବଂ ରୋହିତଙ୍କ ଆଇଡିଆ କାମ କଲା ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ସେମାନେ ଏହି ବ୍ୟବସାୟରୁ ଭଲ ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଛନ୍ତି। ଉଭୟ କୁହନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ନିଜ ଚାକିରିରୁ ଯେତିକି ରୋଜଗାର କରୁଥିଲେ। ସେ ଏହି ଭେଜ୍ ବିରିୟାନି କାର୍ଟରୁ ଅଧିକ ରୋଜଗାର କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଛନ୍ତି। ସେମାନଙ୍କର ବିରିୟାନି ମଧ୍ୟ ସାଧାରଣ ବିରିୟାନି ନୁହେଁ। ସେମାନେ ଏହାକୁ ବହୁତ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ପ୍ରକାରରେ କରିଛନ୍ତି।
ସେମାନେ କୁହନ୍ତି ଯେ ଯେଉଁମାନେ ଡାଏଟରେ ଅଛନ୍ତି ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କର ଏହି ବିରିୟାନି ଖାଇପାରିବେ। ଏହାର କାରଣ ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ବିରିୟାନି ଅଏଲ ଫ୍ରି ଅଟେ। ଏହା ସହିତ ଉଭୟ ବିରିୟାନି ଚାଉଳ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଭଲ ଗୁଣର ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି। ସେମାନେ ଅଧା ପ୍ଲେଟକୁ 50 ଟଙ୍କାରେ ଏବଂ ପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ଲେଟକୁ 70 ଟଙ୍କାରେ ବିକ୍ରି କରନ୍ତି। ବର୍ତ୍ତମାନ ଉଭୟ ସାଙ୍ଗ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କର ବ୍ୟବସାୟ ବୃଦ୍ଧି କରିବାକୁ ଯୋଜନା କରୁଛନ୍ତି।